Επειδή το κυνήγι της μπεκάτσας γίνεται σχεδόν πάντοτε στο δάσος, όπου η ορατότητα είναι σχεδόν μηδαμινή και η βολή είναι συχνά κοντινή, το όπλο πρέπει να ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις δύο ανάγκες (κυνήγι στο δάσος και κοντινή απόσταση). Αυτό ώθησε τους μπεκατσοκυνηγούς να στραφούν σε όπλα ελαφρά, κοντόκαννα, με κυλινδρικό τσοκάρισμα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σχεδόν τα περισσότερα όπλα bell choke και tula-tula έχουν ιδιοκτήτες κυνηγούς που κυνηγούν με σκυλιά φέρμας την πέρδικα και την μπεκάτσα. Όμως σημαντικό στοιχείο στις επιτυχίες ενός καλού μπεκατσοκυνηγού αποτελεί το όπλο του να φέρει κοντή κάννη και ταυτόχρονα να είναι χαμηλού βάρους, αφού οι περισσότερες ντουφεκιές είναι μπηκτές.
Το τουφέκι πρέπει, λοιπόν, να είναι ελαφρό και ευκολομεταχείριστο και όσο το δυνατό με λιγότερη σύσφιγξη (τσοκ). Προτιμώνται, επομένως, τα βραχύκαννα όπλα και με τελείως κυλινδρική κάννη. Ανάλογα με τις προτιμήσεις, μπορούν να χρησιμοποιούνται τα διαμετρήματα από 24 έως 28 ίντζες. Επομένως, σύμφωνα με τις αγορές των μπεκατσοκυνηγών, το απόλυτο λοιπόν μπεκατοντούφεκο πρέπει να είναι 28 ιντζών, με ανοικτό τσοκάρισμα, αλά και χαμηλού βάρους. Ως συνήθως, παρέες μπεκατσοκυνηγών που έτυχε να γνωρίσω χρησιμοποιούσαν όπλα 26 ιντζών, με τσοκάρισμα κύλινδρο (*****) ή bell choke και αυλό 18.4 ή 18.5 χιλ. ενώ σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν στη δεύτερη τους κάννη βελτιωμένο κύλινδρο (***). Ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει να δίνεται στο κοντάκι. Στο κυνήγι της μπεκάτσας πρόκειται να ρίχνονται γρήγορες και καλές τουφεκιές, γι’ αυτό και το όπλο πρέπει να εφαρμόζεται άψογα στον ώμο. Προσοχή χρειάζεται στις κλίσεις του κοντακίου, το οποίο θα πρέπει να «ψηλοντουφεκάει» λόγω της συνεχόμενης ανοδικής πορείας του πουλιού όταν σηκώνεται. Συνεπώς, όταν επωμίζουμε το όπλο θα πρέπει να βλέπουμε την μισή από την ρίγα και το στόχαστρο μπροστά. Το κοντάκι πρέπει να εφαρμόζει τέλεια στον ώμο πάνω σε χοντρό και βαρύ ένδυμα και επομένως να είναι πιο κοντό απόπ ένα κοντάκι για κανονικό ένδυμα. Κατά την διάρκεια των εξορμήσεων μας, επειδή αυτές, όπως είπαμε, γίνονται συνήθως στο δάσος, πρέπει να αποφεύγονται τα αδιάβροχα, τα οποία σχίζονται, αλλά δυσκολεύουν επίσης την επώμιση και σε τελική ανάλυση τη σκόπευση.
Τα φυσίγγια Πάντοτε η παράμετρος για μια καλή και επιτυχημένη βολη, είναι ο συνδιασμός όπλο – φυσίγγι. Ο κυνηγός θα πρέπει να είναι πάντοτε προετοιμασμένος όταν έρθει η στιγμή που το σκυλί του θα φερμάρει την μπεκάτσα, αφου έχουμε να κάνουμε με ένα πουλί έξυπνο και πολύ ευέλικτο, το οποίο μπορεί να μας κάνει αρκετές μανούβρες σε λίγο χρονικό διάστημα. Η απόσταση που συνήθως πυροβολούμε την μπεκάτσα σπάνια ξεπερνά τα 20 μέτρα, αφού πλέον τα εμπόδια που μπαίνουν ανάμεσα στον κυνηγό και το θήραμα είναι πολλά, αφού αυτή συνήθως φροντίζει να κινηθεί πίσω από κάποιο φυσικό εμπόδιο για να διακόψει την οπτική μας επαφή μαζί της. Έτσι εμείς πρέπει να σκοπεύσουμε και να πυροβολήσουμε γρήγορα, χωρίς φυσικά βεβιασμένες κινήσεις που θα μας στερήσουν την κάρπωση της. Είναι εδώ που χρειαζόμαστε το κοντόκαννο όπλο, ώστε να μπορούμε να του αλλάζουμε εύκολα κατεύθυνση, αλλά το αποτέλεσμα, δεν θα είναι αυτό που περιμένουμε αν δεν χρησιμοποιήσουμε ταυτόχρονα και το κατάλληλο φυσίγγιο. Σαν αρχή για να καταλήξουμε στο κατάλληλο φυσίγγιο θα πρέπει να απορρίψουμε αρχικά τα φυσίγγια μάγκνουμ και ημιμάγκνουμ, αφού είναι αχρείαστο να ρίξουμε πάνω σε ένα πουλί σε απόσταση 10-15 μέτρων με ένα φυσίγγιο με τόσα πολλά σκάγια και κυρίως με όπλα ελαφριά, που όπως και να το κάνουμε θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Συνήθως, οι μπεκατσοκυνηγοί που έχω γνωρίσει, μέσα στο δάσος χρησιμοποιουν φυσίγγια με μάλλινη τάπα 8-9 νούμερο σκαγια για όπλα που φέρουν ανοικτό τσοκάρισμα, εξαιτίας του ότι τα ανοικτα τσοκαρίσματα έχουν την ιδιότητα να σκορπούν γρήγορα τα σκάγια, ενώ παρατήρησα και κάποιους καλούς μπεκατσοκυνηγούς που κρατούσαν μεν κοντοκαννα όπλα, αλλά είχαν τσοκάρισμα στην μια κάννη **** και στη δεύτερη τους ***, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν φυσίγγια μέχρι 32 γραμμάτια διασποράς με μεγάλη επιτυχία. Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το βάρος της γόμωσης των σκαγιών δεν πρέπει να είναι κάτω από 30 γραμμάρια, αλλά ούτε και εξυπηρετεί κάτι περισσότερο να είναι και πάνω από 34 γραμμάρια.
Σίγουρα οι διάφορες απόψεις κάποιων κυνηγών ότι την κυνηγούν με όπλα 30 ιντσών και πάνω, καθώς και με σκυλιά που ιχνηλατούν, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για όσους θέλουν να ασχοληθούν πραγματικά με το κυνήγι της μπεκάτσας. Αυτή η μικρή μερίδα πρόκειται για κυνηγούς που ίσως να μην έχουν καμία γνώση από κυνήγι της «βασίλισσα».
