Όταν οι πέρδικες «παίζουν» με την θερμοκρασία…

Η θερμοκρασία εδώ και χρόνια αγγίζει το κόκκινο όσον αφορά τις πρώτες μας εξορμήσεις στο κυνήγι. Αναμφίβολα, είναι ένας παράγοντας που παίζει θεμελιώδη ρόλο και στην ζωή των θηραμάτων. Ως επακόλουθο, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες εναλλάσσονται, όσοι επιλέγουν να εξορμήσουν πέρδικες έχουν συνήθως μια αποτυχημένη κυνηγετική εξόρμηση. Οι πέρδικες με την σειρά τους «παίζουν» με τις καιρικές συνθήκες με τις αντιδράσεις τους να μην ανταποκρίνονται σε εκείνες που λογικά θα περιμέναμε να δούμε.

Σε γενικές γραμμές η πέρδικα είναι πολύ ανεκτική στις αλλαγές της θερμοκρασίας και προτιμά να κάνει μικρές μετακινήσεις για να βρει τις κατάλληλες συνθήκες. Εκείνο που επηρεάζει πάρα πολύ τις συνθήκες διαβίωσης της πέρδικας είναι οι απότομες μειώσεις της θερμοκρασίας, αφού εκεί παρατηρούμε σημαντικές μετακινήσεις των πουλιών. Δηλαδή, σ’ αυτές τις ακραίες καταστάσεις, η θερμοκρασία λειτουργεί με καθοριστικό τρόπο στην συμπεριφορά των περδίκων, αφού τις σπρώχνει να φύγουν από το κρύο, από το παγωμένο έδαφος και από την έλλειψη τροφής και τρεχούμενου νερού, για να φτάσουν όσο το δυνατό πιο γρήγορα σε ευνοϊκά εδάφη. Αλλά μην υποθέσετε ότι αυτή η μετακίνηση της πέρδικας έχει να κάνει με μεγάλες αποστάσεις, αφού η πέρδικα σπάνια μετακινείται μακριά από την περιοχή της. Αυτές οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας ωθούν τις πέρδικες κάποιες φορές να εγκαταλείψουν τ’ «αφιλόξενα» υψόμετρα και να καταφύγουν σε πιο εσωτερικές εκτάσεις της περιοχής τους. Συνήθως επιλέγουν πλεύρες με βάθος και βλάστηση για να βρουν καταφύγιο, αφού τέτοια σημεία τους προσφέρουν κάλυψη και από τις ψηλές θερμοκρασίες αλλά και από την βροχή και το κρύο. Όπως έχουμε παρατηρήσει συχνά στην χώρα μας, κάποιες περιοχές ερημώνουν από πουλιά ενώ άλλες, ευνοημένες από τις κλιματολογικές συνθήκες, γνωρίζουν μία ασυνήθιστη αφθονία.

Από τι εξαρτάται η συμπεριφορά της πέρδικας
Συνήθως οι πέρδικες επιλέγουν σημεία στα οποία μπορούν να βρουν εύκολα προστασία κάτω από όλες τις καιρικές συνθήκες. Διαλέγουν περιοχές με ήπιες θερμοκρασίες και τα πρωινά τις βρίσκουμε σχεδόν πάντα στην κορυφή των γύρω υψωμάτων της περιοχής τους. Εκεί εκμεταλλεύονται τόσο τον ήλιο αν υπάρχει κρύο, όσο και την πρωινή δροσιά του αέρα αν επικρατεί ζέστη. Το μεσημέρι, συχνά οι σκύλοι (όσοι έχουν τις αντοχές) τις βρίσκουν και τις φερμάρουν σε κομμάτια πιο «προστατευμένα», σκιερά, τα οποία αποφεύγουν το πρωί. Έτσι σκεφτόμαστε αμέσως ότι πρόκειται για αναγκαστική μετακίνηση, εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Οι θάμνοι τις μεσημεριανές ώρες αποτελούν το καταφύγιο της πέρδικας και τα καλά φερμαρόσκυλα μας προσφέρουν συναρπαστικές φέρμες. Οι στιγμές είναι ιδιαίτερες αφού οι πέρδικες εκείνη την ώρα, που πιστεύουν ότι βρήκαν ξεγνοιασιά και προστασία, δέχονται πιο εύκολα την φέρμα. Σημαντικό ρόλο για ν’ ανακαλύψουμε τις προτιμήσεις της πέρδικας στις διάφορες ώρες της ημέρας, αλλά και τις προτιμήσεις της κάτω από σύνθετες καιρικές συνθήκες, παίζουν τα σκυλιά με ανοικτή έρευνα. Συνήθως αυτά τα σκυλιά έχουν γερά πνευμόνια, όπως επίσης δυνατές και ευαίσθητες μύτες, γεγονός που τους επιτρέπει να καλύψουν μεγαλύτερες εκτάσεις. Αλλά και πάλι είναι λάθος να υποθέσουμε ότι οι πέρδικες έφυγαν μακριά αν δεν τις έχουμε συναντήσει το πρωινό μας, χωρίς να έχουμε ψάξει πρώτα τις πλαγιές. Συνήθως οι πέρδικες επιστρέφουν νωρίς στην περιοχή, ακόμη και αν έχουν τουφεκιστεί. Μπορεί να τις παρακολουθούμε από τα υψώματα να κατευθύνονται σε πιο χαμηλές περιοχές, μπορεί να τις βλέπουμε ότι πιάνουν το μήκος της πλεύρας, αλλά και στις δύο περιπτώσεις είναι δεδομένο πως σύντομα θα επιστρέψουν στα λημέρια τους.

Όταν ο βιότοπος είναι ευνοϊκός, η πέρδικα μπορεί ν’ αποδειχτεί πολύ ανεκτική όσον αφορά τις αλλαγές θερμοκρασίας. Η θερμοκρασία λαμβάνεται πάντοτε υπόψη, αλλά η εδαφική επιλογή της πέρδικας πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε, αν θέλουμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τις μετακινήσεις της. Είναι δεδομένο ότι στην πέρδικα δεν αρέσει να αλλάζει τις συνήθειές της και μόνο με
ύπαρξη εξαιρετικά αρνητικών κλιματολογικών συνθηκών θα αποφασίσει να αλλάξει μέρος. Όταν διαλέγει ένα μέρος για να ζήσει, η πέρδικα προσπαθεί να βρει ένα συμβιβασμό μεταξύ θερμοκρασίας, τροφής και ασφάλειας και θα το εγκαταλείψει ως τελευταία και αναπόφευκτη λύση, ακόμη κι αν για μας κάνει πολλή ζέστη ή πολύ κρύο.
Θα σας έχει σίγουρα συμβεί να βρείτε κάποια πέρδικα στα ψηλά, ακόμη και κάτω από χαμηλές θερμοκρασίες. Και όμως, εσείς ξέρετε ότι αυτές οι πέρδικες στο πρώτο πέταγμα τους θα επιλέξουν να πάνε σε περιοχές πιο ζεστές, για να προστατευτούν από αυτό το – ανυπόφορο για μας – κρύο, ενώ το αντίθετο συμβαίνει όταν έχουν να αντιμετωπίσουν ψηλές θερμοκρασίες, όπου επιλέγουν σημεία με βλάστηση και δροσιά για να αντιμετωπίσουν την ζέστη. Παρόλα αυτά, κάποιες πέρδικες παραμένουν στην περιοχή (και μάλιστα σε καλή κατάσταση), αφού η ποιότητα του εδάφους από μόνη της δικαιολογεί την παραμονή τους. Νοιώθουν την παρουσία κυνηγού και σκύλου, τις τουφεκάμε και πολλές φορές, αν κάποια στιγμή ξαναπεράσουμε από το ίδιο σημείο, κάποιες θα τις βρούμε και πάλι λες και δεν έφυγαν ποτέ.

Βέβαια, μερικές φορές οι σύντομες μετακινήσεις είναι ανεξήγητες. Κάποιες φορές η πέρδικα μετακινείται ξαφνικά, χωρίς εμφανή λόγο, παρόλο που το μέρος είναι τέλειο όσον αφορά την τροφή, την ασφάλεια και η θερμοκρασία είναι ακόμη ανεκτή, παρά την πρωινή παγωνιά. Γιατί; Ίσως μπορούν να προβλέψουν τον καιρό και τις κινήσεις μας;

Η επίδραση της θερμοκρασίας στον σκύλο
Η θερμοκρασία επηρεάζει και τη συμπεριφορά των σκύλων. Είναι προφανές ότι η απόδοσή τους και η ταχύτητα ανάκτησης των δυνάμεών τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την θερμοκρασία. Για να βεβαιωθούμε, αρκεί να παρατηρήσουμε τις επιδόσεις τους στην αρχή της κυνηγετικής περιόδου, όταν οι ζέστες είναι ακόμη έντονες, συνθήκες όλο και πιο συχνές τα τελευταία χρόνια. Ο κρύος αέρας, από την άλλη, αντιπροσωπεύει τον καλύτερο σύμμαχο για τον σκύλο και επηρεάζει την απόδοσή του πολύ περισσότερο απ’ ότι η μορφολογία του εδάφους.

.