Δεν έχει σημασία αν το λαγόσκυλο είναι αργό ή γρήγορο, αρκεί ο ιχνηλάτης μας να έχει δυνατή μύτη αλλά κυρίως να ξέρει να την χρησιμοποιεί. Τα αργά λαγόσκυλα εξαντλούν κάθε περιθώριο υπομονής , ψάχνουν όλα τα ίχνη στην διαδρομή τους, με την ώρα να περνά μέχρι να φτάσουν στην κούτση του λαγού. Τα γρήγορα σκυλιά χρησιμοποιούν την μύτη τους διαφορετικά, διακόπτουν την ιχνηλασία τους όταν δεν έχουν να κάμουν με φρέσκα ίχνη και αυξάνοντας την ταχύτητα τους προσπαθούν να ξαναπιάσουν τα φρέσκα ίχνη που άφησε ο λαγός. Εδώ δεν έχει σωστό και λάθος, σημασία έχει το λαγόσκυλο μας να τελειώσει αυτό που άρχισε.
Το καλό λαγόσκυλο πάντοτε θα είναι εκείνο που ικανοποιεί εμάς τους ίδιους. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και όχι το πώς κινείται, αν είναι αργό ή γρήγορο. Όταν ο λαγός μπει στο σακίδιο, το λαγόσκυλο που τον ξεφώλιασε στα μάτια μας θεωρείται το καλύτερο. Οι θεωρίες ως προς το πώς πρέπει να κυνηγά το λαγόσκυλο μας, αν πρέπει να είναι αργό και μεθοδικό ή γρήγορο με δικές του πρωτοβουλίες, είναι πάρα πολλές. Στην ουσία και οι δύο κατηγορίες αυτών των λαγόσκυλων έχουν τα υπέρ τους, αλλά και τα κακά τους.
Υπάρχουν τόσοι λαγοκυνηγοί με διαφορετικές απόψεις ως προς το πώς πρέπει να είναι ένα λαγόσκυλο που δεν βγαίνει άκρη. Κάποιοι το θέλουν μεθοδικό και αργό, μια άλλη μερίδα το θέλει γρήγορο ώστε να ξετρυπώνει σε σύντομο χρονικό διάστημα το λαγό από την κρυψώνα του, κάποιοι το θέλουν να κλαίει όταν ακολουθεί τα ίχνη του λαγού, κάποιοι άλλοι πάλι το θέλουν σιωπηλό, ενώ υπάρχουν και οι «αδιάφοροι» λαγοκυνηγοί ως προς τις προτιμήσεις, που αρκούνται με ένα λαγόσκυλο να «βγάζει» λαγό και όποτε τον «βγάλει».
Ταυτόχρονα υπάρχει και η μερίδα εκείνη που δίνουν σημασία στον τρόπο που ιχνηλατεί το λαγόσκυλο, παρατηρούν ακόμα και το πώς το σκυλί κουνά την ουρά, η ταχύτητα που κουνά την ουρά του, η κίνηση του και πολλά άλλα που δεν έχουν σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι καταλήγουμε πως οι τόσες πολλές απόψεις διχάζουν τους λαγοκυνηγούς και αρκετά σκυλιά έχουν καταδικαστεί ή αδικηθεί εξαιτίας αυτών των απόψεων.
Το κυνήγι του λαγού εξαρτάται περισσότερο από την δική μας μεθοδικότητα πρώτα και πως εμείς τον ψάχνουμε. Αν εμείς έχουμε την υπομονή να περιμένουμε το λαγόσκυλο μας, όσο αργό και αν είναι, να δουλέψει με την δική του μεθοδικότητα μέχρι να μας οδηγήσει στην κρυψώνα του λαγού, τότε έχουμε ένα άριστο σκυλί που μας συντροφεύει. Αν είμαστε ανυπόμονοι και θέλουμε στο πι και φι το λαγόσκυλο μας να αφήνει πίσω του κάποια ίχνη και να ακολουθεί με γρηγοράδα αυτά που θα το οδηγήσουν στην κούτση του λαγού, το αργό σκυλί δεν κάνει για μας.
Ο τρόπος ιχνηλασίας του κάθε λαγόσκυλου εξαρτάται πάντοτε από την φυλή στην οποία ανήκει. Αν πρόκειται για διασταυρωμένο σκυλί, είναι επόμενο να υπάρχει διαφορά στην ιχνηλασία από ότι σε ένα καθαρόαιμο στο οποίο κυριαρχούν κάποια στάνταρντ της φυλής. Το αν ένα σκυλί ιχνηλατεί γρήγορα ή αργά οφείλεται στο ίδιο. Όμως τελικά εκείνο που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα και αν αυτό το αποτέλεσμα ικανοποιεί εμάς τους ίδιους και όχι άλλους.
Γρήγορο ή αργό λαγόσκυλο; Είναι γνωστό ότι ο κάθε ιχνηλάτης ξεκινά την ιχνηλασία αφού πρώτα έρθει σε επαφή με τα ίχνη που άφησε ο λαγός κατά την διάρκεια της νύκτας εκεί που πήγε για βοσκή, αλλά και όταν επιστρέφει στην «κούτση» του. Αυτή του την διαδρομή ο λαγός, γνωρίζοντας ότι είναι γεννημένος κυνηγημένος, κάνει ότι μπορεί να την καλύψει. Σε όλη την διάρκεια της διαδρομής, με διάφορους τρόπους και ποικίλα κόλπα προσπαθεί να καλύψει τα ίχνη του, έτσι ώστε να μπερδέψει όλους όσους θέλουν το τομάρι του. Είναι επίσης γνωστό ότι ο λαγός ούτε πάει κατευθείαν για βοσκή, αλλά ούτε ποτέ του πάει κατευθείαν στην «κρυψώνα» του. Γενικά κάνει ότι μπορεί για να μπερδέψει κάθε ίχνος του, χρησιμοποιώντας διαφορετικές διαδρομές.
Το πρωί οι ιχνηλάτες έχουν να ξεδιαλύνουν αυτά τα ίχνη, άλλα αργά και άλλα γρήγορα. Τα μεθοδικά σκυλιά είναι συνήθως και αργά επειδή ασχολούνται με όλα τα ίχνη που συναντούν μπροστά τους. Είτε πρόκειται για φρέσκια μυρωδιά που άφησε ο λαγός είτε μυρωδιά που έχει αδυνατίσει, αυτά θα την ψάξουν. Από την άλλη μεριά, τα γρήγορα σκυλιά συνήθως δεν είναι μεθοδικά, αφήνουν πίσω τους αρκετά ίχνη, ιδιαίτερα τα εξασθενημένα και ψάχνουν για φρέσκιες μυρωδιές που άφησαν οι λαγοί. Αυτό οδηγεί στο να κινούνται πιο γρήγορα. Παρόλο, όμως, που θα πάνε πρώτοι στον λαγό, εντούτοις πολλοί λαγοί πάνε ατουφέκιστοι.
Στην περίπτωση του μεθοδικού και αργού λαγόσκυλου, έχουμε να κάνουμε με σκυλιά που διαθέτουν πείσμα. Είναι επίσης υπομονετικά σκυλιά που δεν κουράζονται στιγμή να ψάχνουν κάθε ίχνος, όση ώρα και να τους πάρει, μέχρι να οδηγηθούν στην κούτση του λαγού.
Στην δεύτερη περίπτωση, τα γρήγορα σκυλιά κατευθύνονται μεν γρηγορότερα στην κούτση του λαγού, όμως το γεγονός ότι τους λείπει η μεθοδικότητα πολλές φορές τους στοιχίζει. Το γεγονός ότι κινούνται συνεχώς με μεγάλη ταχύτητα, δημιουργεί και μια άλλη σημαντική εξέλιξη που έχει να κάμει με την επαφή λαγόσκυλου – κυνηγού. Με το λαγόσκυλο να κινείται συνεχώς σε γρήγορους ρυθμούς, είναι επόμενο τις περισσότερες φορές να χάνει την επαφή του μαζί μας. Έτσι, σπάνια θα δούμε γρήγορα λαγόσκυλα να έχουν τόσες επιτυχίες αν συνοδεύουν ένα μόνο λαγοκυνηγό. Το γρήγορο λαγόσκυλο χρειάζεται στρατηγική, η οποία για να έχει επιτυχία προϋποθέτει την παρουσία αρκετών κυνηγών για να καλύψουν κάποια περιοχή. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο και το ακόλουθο απεχθές θέαμα που βλέπουμε συχνά στα λαγοτόπια.
Η ανυπομονησία συνήθως του λαγοκυνηγού να ξετρυπώσουν τα σκυλιά λαγό το συντομότερο δυνατό, προκρίνει τους γρήγορους ιχνηλάτες. Όταν όμως οι γρήγοροι ιχνηλάτες ξετρυπώσουν κάποιο λαγό και όπως γίνεται συνήθως (και δεν μιλώ για τους λαγοκυνηγούς εκείνους που περιμένουν τον λαγό σε κάθε σημείο της περιοχής) το σκάζει χωρίς να τουφεκιστεί, τότε η αγανάκτηση τους αρχίζει να λειτουργεί σε βάρος της επιλογής τους.
Στην περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με μεθοδικό λαγόσκυλο, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι άλλο εκτός από υπομονή. Με τις εξόδους μαθαίνουμε το σκυλί μας, γνωρίζουμε πως εργάζεται πάνω στα ίχνη και ξέρουμε από πριν πόση ώρα θα διαρκέσει η ιχνηλασία του. Έτσι εκείνο που πρέπει να έχουμε είναι υπομονή μέχρι το σκυλί μας να ξεφωλιάσει τον λαγό από την κούτση του.
Όταν έχουμε να κάνουμε με ένα πεισμωμένο, μεθοδικό, αλλά «αργό» λαγόσκυλο, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό ασχολείται με την κάθε λεπτομέρεια μέχρι να φτάσει στην κούτση του λαγού. Στα γρήγορα σκυλιά αυτό δεν ισχύει, αφού κάποια από τα ίχνη που άφησε ο λαγός τα θεωρούν μη χρήσιμα, διακόπτουν συνήθως σε τέτοια περίπτωση την ιχνηλασία και προχωρούν στην επεξεργασία νέων ιχνών. Δηλαδή δεν ακολουθούν, όπως την πρώτη περίπτωση, όλα τα ίχνη που έχουν μπροστά τους. Κάποια τα προσπερνούν και δεν ασχολούνται καθόλου μαζί τους και γίνονται επίμονα σε συγκεκριμένα σημεία και ίχνη, ώστε να προσανατολιστούν ως προς το που βρίσκεται η κούτση του λαγού.
Αναλύοντας τις δύο περιπτώσεις, παρατηρούμε ότι τελικά ούτε η μία ούτε και η άλλη περίπτωση είναι απόλυτα ορθή, αλλά ούτε και λάθος. Ο καλός ιχνηλάτης μάλλον πρέπει να έχει ένα συνδυασμό των δύο. Δηλαδή πρέπει να έχει μία χημεία της μεθοδικότητας και της πρωτοβουλίας.
Όσο μεθοδικό και να είναι το λαγόσκυλο, πρέπει να έχει και την πρωτοβουλία να αφήνει και κάποια «άχρηστα» ίχνη πίσω. Το ίδιο ισχύει και για το σκυλί που με την συνεχή πρωτοβουλία του ίσως στερείται την πονηράδα που αποκτά ο μεθοδικός σκύλος και την σωστή αξιολόγηση. Ίσως στην προσπάθεια του να ξετρυπώσει όσο γίνεται γρηγορότερα τον λαγό να αφήνει σημαντικά ίχνη πίσω του.
Η μυρωδιά από τα ίχνη που αφήνει ο λαγός μπορεί να μετατραπεί από δυνατή σε αδύνατη εξαιτίας πολλών παραγόντων και ιδιαίτερα λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν όταν κυνηγάμε. Οπόταν έχει μεγάλη σημασία πως θα συμπεριφερθεί και θα αντιδράσει ένα λαγόσκυλο όταν χάνει ένα ίχνος και πρέπει να το ξαναβρεί και η δυνατή μύτη δεν είναι αρκετή από μόνη της να το οδηγήσει στον λαγό αν δεν ξέρει να την χρησιμοποιεί. Ο λαγός το πρωί δεν σηκώνεται από την κούτση του εκτός και αν αναγκαστεί και γι’ αυτό άλλωστε ο πρωινός λαγός ξεπετάγεται μόνο όταν πλησιάσουν τα λαγόσκυλα πολύ κοντά του. Η μια άποψη που επικρατεί για τους αργούς ιχνηλάτες είναι ότι αυτοί είναι χρήσιμοι για ένα μόνο κυνηγό. Για την παρέα λαγοκυνηγών οι γρήγοροι ιχνηλάτες θεωρούνται καλύτεροι, αφού πρόκειται για σκυλιά που παίρνουν πρωτοβουλίες, ανοίγονται και μπορούν να βρουν πιο εύκολα
